Na zijn gesmaakte passage op Pukkelpop afgelopen zomer als oudste artiest op het podium ooit, kan je Hammond-virtuoos André Brasseur nu ook terugvinden in Bokrijk. Voortaan schittert zijn ster op de ‘Walk of fame’ in de expo De sixties, in navolging van artiesten zoals Will Tura en Zaki. Bezoekers van de Expo De sixties kunnen de boeiende periode van 1958 tot 1973 herbeleven aan de hand van een interactieve identiteitskaart, doorspekt met anekdotes en foto’s uit het leven van André. “Het verhaal van André Brasseur vormt een mooie aanwinst voor onze reeks identiteitskaarten van bekende personen die aan deze tijdsperiode gelinkt kunnen worden”, zegt Igor Philtjens, voorzitter van vzw Het Domein Bokrijk en gedeputeerde van Toerisme, Cultuur en Erfgoed. “Deze nieuwigheid is meteen ook een goede reden om een bezoek te brengen aan Bokrijk. Het openluchtmuseum is dit najaar langer geopend, nog tot en met 23 oktober.”
Eerste wereldhit
André Brasseur is een topmuzikant. Zijn instrumentale nummers op het Hammondorgel, bekend omwille van zijn typische klank, zijn wereldberoemd. Met de hit ‘Early Bird Satellite’ startte zijn carrière in 1965 op een grootse manier. Hij maakte ook tal van begintunes voor radio en televisie. De in 1939 in het Waalse Ham-sur-Sambre geboren Brasseur was al van kindsbeen af begeesterd door muziek. Hij genoot een klassieke opleiding cello en piano aan de conservatoria van Namen en Brussel. Toch lag zijn hart vooral bij blues- en jazzmuziek. Tijdens zijn legerdienst kreeg André Brasseur de leiding over het ‘Orchestre de Jazz‘. “Het is eerder toeval dat ik op een Hammondorgel ben beginnen te spelen”, vertelt André. “Zo’n instrument was eigenlijk onbetaalbaar voor een jonge muzikant. Dat kostte destijds bijna evenveel als een nieuwe Porsche. Maar ik had geluk. Een collega van mijn echtgenote erfde onverwacht een grote som geld en deed mij een Hammond cadeau. In ruil moest ik op haar bruiloft spelen.”
Zakelijke successen
Met de opbrengsten van zijn wereldhit, goed voor 6 miljoen verkochte stuks, opende André Brasseur twee discotheken: de ‘Pow-Pow’ (1967) en ‘La Locomotiv’ (1969). Op zakelijk vlak was dit een goede beslissing die helaas wel nefast was voor zijn internationale carrière. “Ik zag dat er in het zuiden van België steevast 1.000 mensen op mijn concerten afkwamen. Dus dacht ik: ik kan mijn centen beter investeren in iets wat ik ken, het nachtleven, dan ze op de bank te zetten. Ik stak het grootste deel van mijn tijd in mijn zaken. Ik was een horecaman geworden die tegen 200 per uur leefde en geen tijd meer had voor de muziek. De artiest was naar het achterplan verschoven.”
Brasseur als cultfiguur
Tot voor kort. Muziekjournalist en Belpop-kenner Jan Delvaux en DJ Bobby Ewing zochten de vergeten held André Brasseur op. Zij lieten hem in het voorjaar van 2016, voor het eerst in 40 jaar, weer optreden mét begeleidingsband. De succesvolle performance op Pukkelpop betekende een ultiem hoogtepunt. Ook dit najaar kan je André Brasseur, die stilaan de status van cultfiguur heeft bereikt, nog op diverse plaatsen in België aan het werk zien. Of zijn ster gaan bewonderen op de ‘Walk of fame’ in de expo De sixties.