Onlangs keek ik terug op de vijf jaar dat ik gedeputeerde ben en ik vroeg mij af wat ik in de toekomst anders zou doen. Mijn conclusie? Me meer richten op één grote verandering of één verschilmakende realisatie. Niet meer op een resem kleine initiatieven. Geen prestigeprojecten, maar hefbomen die dingen in beweging zetten.
Grote ideeën hoeven niet altijd grote projecten te zijn. Wie alleen bezig is met prestigeprojecten begrijpt niet waar het echt om gaat. Een prestigieus project kan een gevolg zijn, nooit een doel. Wat we nodig hebben zijn duidelijke principes om van onze provincie een plek te maken waar grootse ideeën kunnen groeien. Maar dan mogen we ons niet laten afleiden door ‘ideetjes’. We hebben in de politiek te veel de neiging om ons bezig te houden met het leggen van planken over grachten, met makkelijke initiatieven waarmee je snel in de krant komt maar die weinig verschil maken.
Wat we moeten doen, is ons van bij het begin van een legislatuur inzetten voor bruggen, voor hetgeen we van ver kunnen zien, voor wat het meest in beweging zet en het duurzaamste effect heeft. We moeten besturen zoals we bruggen bouwen: stabiel en robuust, gemaakt om generaties lang stand te houden. Limburgers zijn altijd bruggenbouwers geweest. Verbindend, zoals bruggen die ons over hindernissen heen helpen.
Het LimBrug-principe noem ik het.
LimBrug verwijst naar Limburg en naar Brug omdat ik geloof dat de grootste kracht ontstaat wanneer we samenwerken.
Limburgers limbruggen: ze bouwen bruggen tussen mensen en tussen tijdsperiodes. Zo komen onverwachte combinaties tot stand: tussen kunst en economie, geschiedenis en toerisme, innovatie en recreatie, natuur en cultuur, jong en oud. Bruggen blijven bestaan, ook na het verschuiven van bevoegdheden. Het succes van het verleden zal ook het succes van de toekomst zijn.
Vanuit het LimBrug-principe wil ik samen met u naar ons geliefde Limburg kijken.
Zin om mee een brug te slaan naar de toekomst? Ik kijk uit naar uw ideeën en inspiratie!