Theater op de Markt
Dit jaar verloor het provinciaal niveau de bevoegdheid voor cultuur. Voortaan moeten de gemeenten en Vlaanderen ervoor zorgen dat Limburg op cultureel vlak groeit en bloeit. Dat zal veel werk vergen, want tot nog toe kregen we niets cadeau.
Het is niet omdat cultuur niet langer een provinciale bevoegdheid is, dat het onze zorg niet meer zou zijn. Politici zijn meer dan de functie die ze uitoefenen. Ze zijn ook mensen die als Limburger met een brede blik tussen de Limburgers staan. Personen die zich engageren voor dingen die buiten strikte bevoegdheden vallen. Zoals cultuur.
Way of life
Cultuur is een ‘way of life’ die onmisbaar is voor een volwaardig Limburg. Het is een belangrijke economische motor die beslissingsnemers en beslissingscentra stimuleert om zich in onze steden te vestigen. Het is een manier om onze eigenheid en het lokale talent aan de wereld te tonen. En omgekeerd: de wereld te tonen aan de Limburgers en zo hun blik te verruimen.
Rundskop-principe
Ik ga hiervoor uit van het Rundskop-principe. Geen film ooit was ‘Limburgser’ dan ‘Rundskop’ van de Truiense cineast Michaël Roskam. Met Matthias Schoenaerts in een indrukwekkende hoofdrol. Tegelijk is het de meest internationale film die in Vlaanderen ooit gemaakt werd. Niet toevallig kreeg hij een Oscarnominatie. Of de bejubelde tv-serie Beau Séjour, die in Limburg werd gefilmd. En waarvan de bekende Amerikaanse schrijver Stephen King zei dat ze tot het beste behoort dat hij al op Netflix gezien heeft.
“Cultuur zonder durf of eigenheid is niet meer dan entertainment.”
Meer inzetten op creatie
Dat is wat cultuur in Limburg moet doen: vertrekken vanuit onze eigenheid, ons dagelijkse leven en de gedachten en herinneringen die we delen. En die vervolgens vertalen in culturele statements die het verschil maken. Cultuur zonder durf of eigenheid is niet meer dan entertainment. We hebben veel culturele centra – te veel als u het mij vraagt – maar ze fungeren vooral als podium voor wat elders gemaakt wordt. Er moet veel meer ingezet worden op creatie. Dat vergt respect, erkenning en – niet te vergeten – middelen.
Op maat van de Vlaamse Ruit
Vlaanderen heeft de bevoegdheid van ons overgenomen; het is nu aan de Vlaamse politici om er liefdevol zorg voor te dragen. Ik ben blij dat de minister van Cultuur het probleem van de Limburgse middelen erkent, en daarvoor met de provincie samenwerkt. En het is waar dat het mogelijk moet zijn om sterkere dossiers te maken dan vandaag. Zeker als je ziet dat sommige dossiers om puur vormelijke redenen werden afgekeurd. Maar tegelijk mogen we de realiteit niet ontkennen: dat de toekenning van deze subsidies vaak op maat van de Vlaamse Ruit gebeurt. Door netwerken en jury’s die geworteld zijn in en tussen Gent, Antwerpen, Brussel en Leuven. Daarom blijft het nodig dat de Limburgse politiek haar verantwoordelijkheid neemt, en waar nodig corrigeert.